A OVELLA DOLLY

Dolly a ovella, como primeiro mamífero en ser clonado dunha célula adulta, é dabondo o clon máis famoso do mundo. Non entanto, a clonación existiu na natureza desde os albores da vida. Desde as bacterias asexuais ás 'aves virxes' en pulgones, clónelos rodéannos e non son, en esencia, distintos doutros organismos. Un clon posúe a mesma secuencia de ADN que o seu proxenitor e, polo tanto, son xenéticamente idénticos. Antes de Dolly, xa se produciron varios clons no laboratorio, incluídos sapos, ratóns e vacas que se clonaron dunha célula adulta. Este foi o maior logro científico xa que demostrou que o ADN de células adultas, malia haberse especializado nun só tipo de célula, pode usarse para crear un organismo enteiro. Como se clonou Dolly? A clonación animal a partir dunha célula adulta é moito máis difícil que dunha célula embrionaria. Así pois, cando os investigadores do Instituto Roslin de Escocia crearon a Dolly, único cordeiro nado logo de 277 intentos, foi unha notícia de gran importancia en todo o mundo. Para fabricar a Dolly, os investigadores usaron unha célula de ubre dunha ovella branca da raza Finn Dorset de seis anos de idade. Tiveron que atopar un modo de 'reprogramar' as células de ubre para mantelas vivas sen que crecesen. Conseguírono alterando o seu medio de crecemento (a 'sopa' na que as células mantíñanse vivas). Entón inxectaron a célula nun óvulo non fecundado ao cal eliminaronlle o núcleo, e fixeron que as células fusionásense mediante pulsos eléctricos. O óvulo non fertilizado proveu dunha ovella femia escocesa de face negra. Cando o equipo de investigación conseguiu que se fusionasen o núcleo da ovella branca adulta co óvulo da ovella de face negra, tiveron que asegurarse que a célula resultante desenvolveríase como embrión. Realizaron un cultivo desta célula durante seis ou sete días para ver si dividíase e desenvolvía con normalidad, antes de implantarlla a unha nai de aluguer, outra ovella femia escocesa de face negra. Dolly saíu coa cara branca.

Que lle pasou a Dolly? Dolly viviu unha existencia chea de mimos no Instituto Roslin. Apareouse e produciu cativas normais de forma natural. Deste xeito demostrouse que este tipo de animais clonados poden reproducirse. Naceu o 5 de xullo de 1996 e practicóuselle a eutanasia o 14 de febreiro de 2003, á idade de seis anos e medio. As ovellas poden vivir ata a idade de 11 ou 12 anos, pero Dolly sufría artritis nunha articulación dunha pata traseira e adenomatosis pulmonar ovexuna, un virus que induce a aparición de tumor pulmonar e que é frecuente en ovellas criadas no exterior. O ADN do núcleo empaquetase en forma de cromosomas, que se acurtan cada vez que a célula replícase. Isto significa que os cromosomas de Dolly eran un pouco máis pequenos que os doutras ovellas da súa idade e o seu envexecemento cedo podería explicarse polo feito de que se desenvolveu do núcleo dunha ovella de 6 anos de idade. Dolly tampouco era do todo idéntica á súa nai xenética porque as mitocondrias, que son as plantas de produción de enerxía que se manteñen fóra do núcleo, herdounas da nai donadora de óvulos.